bact' is a name

นานๆ จะได้เข้ามาอ่านบล๊อกของพี่คนนี้ซักที
ไม่ได้เจอตัวเป็นๆ นานแล้วนะครับ
แต่ก็ยังนิยมชมชอบความคิด และทัศนคติเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ ของพี่เค้าอยู่ดี

อ่านเรื่องเดินไปตามถนน เรื่องความเห็นทางการเมือง เรื่องเล่นๆ แล้วคิดว่าัตัวเรา ความคิดแบบนี้ที่เคยมีมันหายไปไหนหมดหนอ

เราเคยแต่งห้องหอพัก ปลูกต้นไม้ เลี้ยงปลา สะสมแสตมป์ ต่อจิ๊กซอว์
ฟังเพลง อ่านนิตยสาร ไปงานแฟต ไปงานหนังสือ ไปงานกิ๊ฟศิลปากร
ไปงานสวนสันติชัย ไปถนนข้าวสาร มีความอิ่มเอมใจกับการมองโลกในแง่ดี

ส่องกระจกแล้วมองหน้าตัวเอง แทบไม่น่าเชื่อว่าเคยทำกิจกรรมแบบนั้นมาก่อน
ทุกวันนี้อยู่แบบไม่มีความฝันอะไรอีกต่อไป...ไม่รู้ทำไม
งานเยอะเกิน
เครียด
ทำสิ่งที่ไม่รัก หรือ ไม่รักสิ่งที่ทำ

ผู้คนมักจะอวยพรกันว่าขอให้มีความสุขมากๆนะ
ถ้าขออะไรได้ในวันเกิดปีนี้ อยากให้ความรู้สึกดีๆ แบบก่อนๆ กลับมาอยู่กับเราอีก
มองโลกในแง่ดีขึ้น มีความสุขกับชีวิตบ้าง
มีชีวิตแบบใช้ชีวิตไม่ใช่มีชีวิตแบบชดใช้กรรม

ตกลงเขียนไปเขียนมา ไม่เกี่ยวกับพี่อาร์ทเท่าไหร่
แต่เกี่ยวกับตัวผมเอง ที่คิดถึงพี่เท่านั้นแหละ