Wednesday, March 28, 2007

นมคาร์เนชั่น = คาร์+เนชั่น = รถ+ชาติ = รสชาด (คนผลิตคิดอย่างนี้หรือเปล่า นมยี่ห้อนี้ มีรสชาดดีจริงๆ ตั้งชื่อนี้ดีกว่า)

นมคาร์เนชั่น = คาร์+เนชั่น = รถ+ชาติ = รสชาด (คนผลิตคิดอย่างนี้หรือเปล่า นมยี่ห้อนี้ มีรสชาดดีจริงๆ ตั้งชื่อนี้ดีกว่า)

ไม่มีอะไร คิดเล่นๆ

Thursday, March 08, 2007

บทความเขียนเอง ตอน เรียนจบตรีใหม่ๆ

หนึ่งปีเพื่อนกันและวันอัศจรรย์ของผม

1.การเรียน

ปีนี้ 2546 เริ่มต้นปีมาด้วยการสอบมิดเทอม และการทำซีเนียร์โปรเจ็ค ซึ่งไม่ค่อยลงรอยกันระหว่างผมกับคู่โปรเจ็ค จะเป็นเพราะการแบ่งงานที่ไม่ลงตัวหรืออย่างไรผมก็ไม่ทราบ หรือว่าเป็นเพราะเกมส์ bounce out ที่เข้ามากวนใจผมกับคู่โปรเจ็คกันตลอดเทอม สรุปตอนท้าย ซีเนียร์โปรเจ็คของผมก็ทำเสร็จได้อย่างไม่สมบูรณ์นัก เทอมสองนี้ผมเลือกเรียนวิชา อินเตอร์เน็ต แอพลิเคชั่น กับอาจารย์ คนหนึ่ง ซึ่งทำให้ผมตั้งคำถามหนึ่งทันทีว่า ผมเรียนวิชานี้เพื่ออะไร เพราะดูเหมือน เราจะต้องเป็นคนหาข้อมูลมาเรียนเองหมด อาจารย์ผู้สอนก็ไม่มีความถนัดด้านนั้นเสียทีเดียว อาจารย์ยังสั่งให้เราหาข้อมูลมารายงานหน้าชั้นแทบทุกครั้ง ผมเรียนจบคอร์สนี้ด้วยสมองที่เกือบว่างเปล่า ผมเรียนจบปริญญาตรีจากสถาบันเทคโนโลยีนานาชาติสิรินธร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ด้วย ความรู้สึกแปลกๆ เหมือนจะมีความรู้ แต่ก็เหมือนจะไม่มีความรู้อย่างไรไม่รู้

ผมสอบคัดเลือกผ่านโครงการไอเอสเต้ เพื่อไปฝึกงานที่ต่างประเทศ ซึ่งเป็นการตัดสินใจที่ลำบากมาก เนื่องจาก งานที่สมัครไปบางที่ก็เรียกตัวสัมภาษณ์ หนำซ้ำ ที่ได้ไปนี้ ก็มีน้องรหัส ซึ่งได้ที่สูงกว่า แต่เค้าเรียนอยู่ชั้นปีต่ำกว่า ดังนั้นจริงๆ แล้วเค้าเป็นคนที่มีสิทธิ์จะได้ไปก่อนผม ในขณะที่เหลือทุนให้ได้อีกเพียง 1 ทุนเท่านั้น ในวันที่ต้องตัดสินใจเลือก ดูท่าทางน้องเค้าจะลำบากใจมาก สุดท้ายน้องเค้าก็สละสิทธิ์และให้ผมไปแทนที่ประเทศ รัสเซีย นั่นเอง (แล้วสุดท้ายก็ไม่ได้ไป เนื่องจาก ถูกปฏิเสธ เพราะเรื่องโรคซาร์ส)

เมื่อการศึกษาไม่ได้ให้อะไรผมมากตามที่ต้องการ ผมจึงคิดแล้วคิดอีกเรื่องการเรียนต่อในระดับที่สูงขึ้น แน่นอนว่าค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้นต้องสร้างความลำบากใจต่อทางบ้านบ้างแน่นอน หนำซ้ำหากเรียนจบมาแล้ว ไม่ได้ใช้วิชาความรู้ใดๆ ให้เข้ากับชีวิตประจำวันก็ยิ่งดูการศึกษาส่วนนั้นไร้ค่าเข้าไปใหญ่ ผมหาข้อมูลเกี่ยวกับการเรียนต่อไว้บ้างบางส่วน แต่ด้วยทัศนคติที่ไม่ดีต่อการเรียนเท่าใดนัก ทำให้ผมไม่กระตือรือร้นในการติดตามใดๆ เพื่อนๆ บางคนไปเรียนต่อทันทีหลังจากที่เรียนจบ บางคนใช้เงินของครอบครัว และเรียนในวิชาที่แปลกไปจากที่เรียนในระดับปริญญาตรี บางคนก็เรียนในแนวเดิม บางคนก็ได้ทุน อันนี้ผมคิดว่าแล้วแต่บุญวาสนาที่แต่ละคนมี และความสามารถที่ได้สั่งสมมา ถึงผมจะไม่ค่อยมีก็ไม่เป็นไร

ความคิดเรื่องเรียนต่อ กลับมาอีกครั้ง เมื่อพบกับคุณยุพิน และคุณสญชัย ซึ่งจะอธิบายต่อไปในหมวดการเดินทาง และบุคคลที่พบ

2.การเงิน

เป็นครั้งแรกทีผมสังเกตว่าตัวเองเก็บเงินเก่ง มีเงินถึงหกหลักเป็นครั้งแรกในชีวิต ที่เคยแยกบัญชีไว้ว่า บัญชีที่ธนาคารกรุงไทย จะเก็บไว้สำหรับ เงินที่ได้จากน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง เช่น รับปักเสื้อ ได้รับ เงินแต๊ะเอีย หรือ ได้กำไรจากการขายของเล็กๆ น้อย บัญชี ธนาคารกรุงศรี จะเอาไว้สำหรับ ให้แม่โอนเงินเข้าไว้ใช้สอยเวลาเรียน ธนาคารออมสิน เปิดไว้สำหรับ ให้โอนเงินของสลากออมสินที่ถูกเข้ามา แต่สลากออมสินไม่เคยถูกเลย เปิดบัญชีให้โอนเงินเข้า แต่ก็ไม่เคยมีเงินเพิ่มเลย ธนาคารที่เปิดบัญชีใหม่ปีนี้คือ ธนาคารกรุงเทพฯ เพื่อ ใช้บัตร พรีเมียร์ ที่สามารถเบิกเงินได้ทั่วโลก ซึ่งจะเสียค่าธรรมเนียมถูกกว่า บัตรวีซ่าอีเลกตรอนของธนาคารกรุงไทย บัญชีล่าสุดที่เปิดคือ ธนาคารกสิกรไทย เปิดไว้สำหรับการโอนเงินเข้าบัญชีของเงินเดือนที่ทำงานที่บริษัท ดิจิตอลแอสโซสิเอตส์ ดูเหมือนว่า เปิดบัญชีธนาคารมากขึ้นเพื่อฟอกเงิน แต่จริงๆไม่ใช่ เพื่อความสะดวกในการโอนเงิน และใช้บริการในเวลาที่คนเยอะธนาคารนี้จะได้ไปธนาคารอื่น ได้ และเหตุผลสำคัญคือเพื่อโอนเงินเข้าบัญชี

อีกเรื่องที่เกี่ยวข้องกับการเงินคือ คิดมากขึ้นในการใช้จ่าย หากประหยัดได้ก็จะพยายาม เช่นโทรศัพท์มือถือ จากที่เคยใช้ ดีมีเดี่ยม ให้แม่เป็นคนออกค่าโทรให้ เหมาจ่าย 750 บาท (802.50 รวมแวต) เมื่อเราไม่เคยใช้ถึงเลย ก็ขอเปลี่ยนเป็น ฮัทช์ดีกว่า เพราะว่า โปรโมชั่นถูกกว่า แค่ 650 บาท เท่านั้น ในขณะที่โทรได้มากกว่าอีกร้อยนาที ซึ่ง จริงอยู่สัญญาณอาจจะไม่ดีมาก แต่ก็ถือว่าดีหากอยู่ในเขตกรุงเทพฯ

เรื่องที่ใช้เงินมากอีกเรื่องหนึ่งคือ การไปเที่ยวที่ต่างๆ ของเรา การไปเที่ยวนี้ เรื่องเงินไม่ค่อยเป็นกังวลมากนัก เพราะคิดว่า การไปเที่ยวเราได้อะไรมากกว่าที่เงินจะซื้อได้ ไม่ว่าจ่ายมากหรือน้อย ก็จะได้อะไรกลับมาอยู่แล้ว จึงใช้อย่างเต็มที่เท่าที่วิจารณญาณยังดึงอยู่ได้

ปลายปีก็ได้ใช้เงินอีกก้อนใหญ่ ในการซื้อคอมพิวเตอร์เพื่ออับเกรด จากเครื่องเก่ามากๆ มาเป็นเครื่องที่เกือบแรงที่สุดในตลาด (พ.ย.46) ใช้เงินไปเกือบสองหมื่นบาท ซึ่งในขณะนี้ก็พิมพ์จากเครื่องนี้อยู่ อาจยังมีข้อบกพร่องเล็กๆ น้อยๆ กับตัวโปรแกรมซึ่งคิดว่าคงจะสามารถแก้ปัญหาได้ในเร็วๆ นี้

3.ความรัก

ยังคงลุ่มๆดอนๆ ไม่มีใครจริงจัง และไม่จริงจังกับใคร แอบชอบผู้หญิงบ้าง แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี รักผู้ชายดีกว่าไม่เรื่องมาก อ้าว

ปกติแล้วเป็นคนไม่มีศรัทธาในความรักเลย มองความรักเป็นเรื่องเหลวไหล และเสียเวลามากๆ ไม่รู้ไปได้ความคิดนี้มาจากใคร ดังนั้น จึงไม่เคยเลยที่คิดจะจีบใคร หรือมีแฟนเป็นตัวเป็นตน ทุกวันนี้ก็ยังมีทัศนคตินี้อยู่ ไม่ใช่ว่าไม่อยากมีแฟน แต่ก็คิดไปคิดมาว่า หากมีแล้วจะทำให้ตัวเองลำบาก คนอื่นลำบาก และทางบ้านยังไม่พร้อม สู้ยังไม่มีดีกว่า เพราะเห็นตัวอย่างมามากว่า ปัญหามันเกิดขึ้นจริง หากมีใครสามารถมาแก้ไขทัศนคตินี้ได้ก็จะเยี่ยมมาก เพราะเหงาเหมือนกันนะ เวลาอยู่คนเดียวไม่รู้จะคุยกับใคร หึๆ

4.การเดินทาง

เดินทางมากพอสมควรครับ ไปหลวงพระบางช่วงเดือน พฤศจิกายน 45 กับหนังสือทริป ของคุณธนบูล ไปกับจู๋ เป็นสถานที่ที่ดีมาก มีความเรียบง่าย และสวยงาม มีวัดวาอาราม และผู้คนที่เป็นมิตรมาก หากมีโอกาสควรกลับไปอีก ไปครั้งนี้ ตอนแรกกะว่าจะไปแค่สัปดาห์เดียว กลับกลายเป็น สองสัปดาห์ หน้าที่หลักคือการ หาข้อมูลและถ่ายรูป ซึ่งก็ทำกันอย่าง งูๆ ปลาๆ นิดหน่อย เนื่องจาก อากาศไม่อำนวย ท้องฟ้าเมฆมากทุกวัน และเจ้าหน้าที่ทางลาวไม่ช่วยเหลือเท่าที่ควร

ช่วง สิ้นเดือนตุลาคม ปี 45 ไปปักกิ่ง เมืองจีน กับร้านน้อมจิตต์ขายเสื้อผ้า ซึ่งได้เป้าไปได้ เจ็ด คน ก็มี เต๋า เรา อี้ม่วย อี้ฮวง อีหมู แม่ กับอาม่า ไปกัน 5 วัน 4 คืน มั้ง นานแล้วจำไม่ได้ เมืองจีนหนาวพอสมควร ต้องใส่เสื้อกันหนาวตลอดเวลา เพราะถึงแม้อุณหภูมิจะไม่ต่ำเท่าไหร่แต่ลมพัดแรงเชียว เชียงใหม่ เกาะช้าง พัทยา พลาด กาญจนบุรี ภาคใต้ไม่ได้ไปเลย ไปเช็งเม้งเขาช้าง วัดพระธาตุลำปางหลวง บาหลี เขาใหญ่

5.อินเตอร์เน็ต

dita เว็บบอร์ด อีเมล์กรุ๊ป อีเมล์เต็ม อีเมล์ใหม่ หมกมุ่น เสพติด เอ็มเอสเอ็น

6.การทำงาน

หางานก่อน ได้ทีหลัง หลายปัจจัยสำหรับอนาคต ต้องตัดสินใจ การเรียนต่อ ทำงานด้วย วีซ่าอเมริกา

7.อนาคต

ไม่มีความแน่นอนอะไรเลย ผมไม่สามารถวางแผนสิ่งใดได้ เพราะชีวิตนี้ล้วนปราศจากความแน่นอนทั้งปวง

8.กิจกรรมเสริมทักษะ

กบธ.45 เที่ยวเตร่ กินเหล้า ปักเสื้อ ขับรถ ประชุมองค์การค้า ซื้อของ บัตรเครดิต ไอเอสเต้ เอฟเฟม เมิร์ค รอยเตอร์ ความอ้วน การไม่แน่นอน ไม่ตั้งใจ ซีเนียร์โปรเจค

9.คนที่พบ

บี๋ชิคาโก้ คุณยุพิน ลุงสมบัติเกาะช้าง พี่ๆที่ยูบีซี พวกองค์การค้า รุ่นพี่ไอที เพื่อนๆ อาร์ตทำงานไกล พวกเพื่อนร่วมงานที่ ดีเอ อาจารย์บุญฤทธิ์ อ.ทองดี ชีวพฤกษ์ พี่ๆ เพื่อนๆ ที่ไอเอสเต้ คนในงานรับปริญญา เพื่อน เก่าๆ

10.กีฬา

รักบี้ชิงแชมป์โลก นิวซีแลนด์ไม่ชนะเลิศ แต่ได้ที่สาม ก็โอเคนะครับ สนุกดีด้วย ยิ่งดูยิ่งคิดถึง ภราดร ทาทา

Tuesday, March 06, 2007

ทำเว็บให้กลุ่มของเรา

ทำเว็บให้กลุ่มของเราที่นครสวรรค์ ให้เลือกชมได้สองอันครั

http://nsye.multiply.com

http://nsye.blogrevo.com

ชอบอันแรกมากกว่าใส่อะไรได้เยอะดี

บล้อกเกอร์ครับ ระวังจะตกรอบนะครับ ช่วงหลังนี่ชักจะทำงานไม่ค่อยถูกใจแล้วนะครับ
โดนย้ายบ้านแล้วจะลำบากนะจ้ะ