ขั้นตอนในระบบการศึกษา

พ่อเล่าให้เราฟังวันนี้ว่า เค้ารู้สึกอารมณ์เสียกับระบบการดำเนินการต่างๆ เกี่ยวกับการศึกษามาก
เค้าพยายามเป็นอย่างมากที่จะเรียนปริญญาตรีจนจบ (ถึงแม้จะใช้เวลา 8 ปี เต็มสตรีม และพึ่งพาความช่วยเหลือจากหลายคนหน่อย) แต่พอตอนมาทำเรื่องจบ ต้องจ่ายเงินค่าขึ้นทะเบียนบัณฑิต อันนี้ไม่ค่อยเท่าไหร่ เพราะคงต้องเอาไปจัดงานฉลอง รับปริญญา ต่างๆ ซึ่งพอเข้าใจได้ แต่จุดที่ทำให้อารมณ์เสีย คือ ขั้นตอนการยื่นเอกสาร เอกสารการจบการศึกษา จะต้องนำไปยื่นให้กับเจ้าหน้าที่หลายๆ ฝ่าย เช่น บรรณารักษ์ เพื่อจะเช็คว่า นักศึกษาคนนี้ลืมคืนหนังสือ หรือมีค่าปรับค้างหรือเปล่า ฝ่ายกิจกรรมนักศึกษา เพื่อจะเช็คว่า ยืมโทรโข่งไปใช้แล้วคืนหรือยัง หรือว่า มีคดีความหรือเปล่า แล้วก็พวกฝ่ายวิชาการ ทะเบียน อะไรอีกมากมาย

แล้วทีนี่ เจ้าหน้าที่บางคนก็เล่นแง่ตรงที่บอกว่า ถ้าฝ่ายนู้นไม่เซ็นต์ก่อน ฝ่ายฉันก็เซ็นต์ไม่ได้ (ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วมันไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย) พ่อเราก็โมโห บอกเค้าว่าทำไมหรือ ช่วยอธิบายหน่อยว่าเหตุผลคืออะไร เจ้าหน้าที่ก็ตอบไม่ได้ เพียงแต่บอกว่า เป็นขั้นตอนค่ะ ดิฉันเป็นเด็กฝึกงาน อาจารย์สั่งให้ทำอย่างนี้ก็เลยต้องทำตาม ไม่ทราบเหตุผลค่ะ

พ่อเราก็บอกเค้าไปว่า จำคำพูดผมไปบอกอาจารย์คุณเลยนะ ว่า การที่มาบอกให้เราขึ้นลงตึกหลายๆครั้งเพื่อดำเนินการเรื่องแบบนี้ เป็นความจำเป็นหรือเปล่า ผมยินดีที่จะจ่ายค่าลงทะเบียนบัณฑิตแพงกว่าเดิมอีกร้อยบาทเพื่อให้ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยในจุดเดียว แล้วให้คุณลองคิดถึงพวกนักศึกษาที่อยู่ต่างจังหวัด แล้วเขามาแล้วไม่เจออาจารย์ เซ็นต์ไม่ได้ แล้วเค้าไม่ต้องกลับไปกลับมาหลายรอบหรือ การศึกษา มันก็เหมือนการขายของแบบหนึ่ง ถ้าเป็นร้านค้าแล้วทำขั้นตอนมากแบบนี้มีหวังเจ๊งแล้ว นี่ก็ถือว่า ร้านนี้ไม่เจ๊งเพราะว่าบังเอิญมีของขายมากกว่าคนอื่น ถ้าคนอื่นมีของที่เหมือนกันอย่าหวังเลยว่าจะขายได้

สรุปคือ เอกสารทั้งหมด เรื่องจบก็ต้องฝากเค้าไว้ แล้วก็ต้องกลับมาตามใหม่วันจันทร์อยู่ดี

นี่แหละครับความเลิศเลอเพอเฟคของระบบการศึกษา ที่หลอกล่อเราตั้งแต่เริ่มเข้ารับการศึกษา จนกระทั่งวินาทีสุดท้ายก็ยังหลอกเราให้เดินขึ้นเดินลง เดินไปเดินมา เหมือนคนโง่คนบ้า เพื่อที่จะหาทางออกจาก สถานที่แห่งนั้นให้ได้

แล้วไม่มีใครคิดแก้ปัญหาหรือ