เรื่องพัสดุเก็บเงินปลายทาง

ไปอ่านดูก็ได้ในพันธุ์ทิพย์นะครับ
ผมไปเล่าที่นู่นหมดแล้ว
เอาส่วนที่ไม่ได้เล่าละกันนะครับ
ก็คือ ผมรู้สึกเสียเวลามากๆ นะครับในการที่นอกจากจะต้องมาโทรหาคนที่ต้องการจะซื้อแล้ว ยังต้องมาอารมณ์เสียทีหลังอีก ถึงแม้จะไม่ใช่เงินของเรา ของของเราก็เถอะนะ แต่มันเวลาของเราเฟ้ย

ถ้ามันเสร็จเร็วเสร็จเลย ก็จะได้เอาเวลาไปทำอย่างอื่น จริงอยู่เวลาบ่นๆ ไป ใครรู้ก็คงคิดว่า จะทำไปทำม้าย เรื่องเราก็ไม่ใช่ เหลือก็ไม่ได้เป็นภาระของเราคนเดียวซักหน่อย

ถ้าตอแหลหน่อยก็จะพูดว่า ก็เพราะความรับผิดชอบไง จะปล่อยให้มันครึ่งๆ กลางๆ หรือไง ทำเสร็จแล้วส่งล็อตแรกแล้วที่เหลือก็ทิ้งไว้ ให้หนักโลกเปล่าๆ หรือไงน้อ คนอื่นๆ เค้าคิดกันยังไงกัน ถ้ามานั่งอยู่ในตำแหน่งผมนี่จะคิดอย่างนี้ไหมหนอ

นี่ส่งไป สามร้อยกล่องได้มั้ง ได้เงินมา ร้อยห้าสิบกว่า ตีกลับมา สามสิบกว่ากล่อง ก็จริงๆ ได้เงินมาครึ่งนึงแล้ว แต่ก็ตีคืนมา สิบเปอร์เซนต์ ก็ถ้ามองโลกในแง่ดี ก็ดีนะ ได้เงินมาตั้งครึ่งแน่ะ

ก็ต้องเรียนให้ผู้ชำระเงินด้วยว่า ตอนนี้ใบเสร็จรับเงินที่ถูกต้องหมดชั่วคราวนะครับ ก็มีเก็บอยู่ที่ท่าพระจันทร์นะครับ ไม่ทราบว่าจะเข้าไปเอามาให้ได้หรือเปล่า

นี่ก็อีกเรื่องครับคิดมาแล้วกลุ้มจัง คือ ผมอยู่ที่บ้านต่างจังหวัดไง แล้วใบเสร็จหมด ก็พยายามติดต่อเพื่อนให้จัดหาให้ คือพวกท่านๆ ผมไม่ได้ให้รับงานอะไรหนักหนาเลย แค่ให้เอาใบเสร็จให้เอง ก็จนป่านนี้จนใบเสร็จหมด ก็ยังไม่ได้เลย ทำให้ต้องไปเอาเอง ถึงแม้มันดูบ้าๆ ก็เถอะนะครับ

คนที่จ่ายแล้วก็รอกันหน่อยนะครับ ถ้าไม่สำเร็จผมคงหาทางอื่นให้อีกทีนะครับ